Hakkımda

  Baştan söylemem gerek burası mükemmel annelik anlatılan bir blog değil eğer aradığınız her yerde mükemmel, harika anne olduğunu fotoğraflarla yazılarla anlatan bir anneyse ki etrafta bunlardan bolca var , burasının size pek uymayacağını belirtmeliyim.  Aksine burası annelik hatalarının üzerine basıldığı, annenin de bir insan evladı olduğunu hatırlatan,  hatalarıyla,  yanlışlarıyla mükemmel olmamasıyla ve de olmaya çalışmamasıyla övünen bir annenin içini açtığı döküp saçtığı rahatladığı bir blog. Mükemmel kavramını çok sevsem de  kendimi hırpalayarak böyle olamayacağımı anlamamla başladı benim hikayem. Buyrun hikayeme...  
  Ben Yiğit'in, yani bu blogun var oluş sebebi olan yaramazın annesi  Burcu Yenidoğan. Eski bankacı, yeni anneyim. Aynı zamanda hamilelikten itibaren sarmış olduğum "çocuk gelişimi"ni de, bu kadar biliyorum madem bir de diplomayla taçlandırmak şart deyip, yaş 35 olmuşken tekrar öğrenciliğe soyunup, diplomasını eline almış bir şahısım, pişman mıyım kesinlikle değil, öğrenmenin sonu yok, hele ki çocukları öğrenmenin.

 2016 Şubat doğumlu Yiğit adında  dünyalar tatlısı bir oğlum var ( Bir edit buraya şart: aynı zamanda tatlılığın yanına inatçılık da eklendi ama yaşamayan anlamaz deyip geçeceğim şimdilik ;) tabi bu arada yaş oldu 3, inatçılık bu yaşın olmazsa olmazlarından). 
 “Ben olmazsam olmazdı” diyerek  bugünden itibaren bende blog dünyasına adımımı atıyorum.

Kısaca kendimden bahsedecek olursam; 1984 doğumluyum. Belirli  nedenlerle iş hayatına verdiğim kısa bir es sırasında çıkagelen oğlumuz şu anda tek uğraşım, bundan daha da güzel bir uğraş  olamazdı herhalde. 

Bu arada kitapsız bir dünya düşünemem, kitap okumak en büyük tutkularımdan. 
Bir de göğsümü gere gere söyleyebilirim ki hayvan severim, çoğu zaman insanlardan daha güzel dost olduklarını iyi bilirim.

Blogumda, oğlumuzun geleceğini öğrendiğimizden itibaren yaşadıklarımızdan başlayarak, hamilelik süreci, doğum, yenidoğan bebek, annenin lohusalık süreci ve bebeğimizi büyütürken deneyimlediklerimden, yaptığım yanlışlardan, önem verdiğim her şeyden bahsetmeye çalışacağım. Bu sayede hem oğlum için hamilelik sürecinde yazmaya başladığım günlüğümü bir nevi buraya taşımış olacağım, hem de bu süreci şu anda yaşayan, yaşayacak olan anne baba adaylarına rahatlamaları ve anın tadına varmaları için  belki bir nebze yardımım dokunacak. Kaldı ki ben hamilelik döneminde ve şimdi de aynı şekilde  kitaplardan yararlandığım kadar, internetteki kaynaklardan özellikle  de bloglardan çok yararlanmıştım. Bu konuda benzer şeyleri yaşayanların deneyimlerini dinlemenin, okumanın insanı oldukça rahatlattığını düşünüyorum. Bu konuda az da olsa bir faydam dokunabilirse  ne mutlu bana.

Bu arada bir taraftan ellerim klavyede  iken, bir taraftan da uyurken kıpırdanan oğlumun poposunu pışpışlamaktayım  :) Yani demem o ki annelik, babalık zor zanaat, zor olduğu kadar da insanı yeniden doğmuş gibi hissettiren, insanı olgunlaştıran, hiçbir zaman sonu gelmeyen mükemmel bir yolculuk. Bu güzel ve bir o kadar da yorucu olan yolculukta hiç birimiz yalnız değiliz, hepimiz benzer süreçlerden geçiyoruz. Birbirimize ne kadar destek olabilirsek, bu zamanlar geçtiğinde arkamıza baktığımızda o kadar güzel hatırlayabiliriz bu anları.

 Yorumlarınızı bekliyorum. Bende sizlerin deneyimlerinizden yararlanmayı çok isterim. 

Edit: Mart 2019 tarihinde güncellenmiştir.