" Eğer tutkularını beslemenin bir yolunu bulursanız, her çocuğun beklentilerinizi aşacağına oldum olası inanmıştım. "
"Umut Işığı" kitabından yaptığım bu alıntı kitaptaki en büyük çıkarımım oldu sanırım.
En can alıcı kısımlardan biri de ; "İnsanlar otistik bir çocuğa sahip olmanın en zor tarafını sorunca, cevap benim için çok basittir. Hangi anne çocuğunun onu sevdiğini söylemesini veya kollarını ona dolamasını istemez ki?"
Kitaptan alıntı yapılacak o kadar çok bölüm var ki, en güzeli tamamını okumak :) Ben bir kitapsever olarak oldukça beğendim. Bu yüzden kitaptan biraz bahsetmek istedim.
Kitap, 9. ayına kadar büyümesi, gelişimi normal seyreden, etrafına ilgiyle bakıp, gülücükler saçan bir bebek olan Jake'e otizm teşhisi konulmasından ve bundan sonra ailenin yaşadıklarından, çabalarından bahsetmektedir. Otizm teşhisinden sonra doktorlar, uzmanlar Jake'in konuşamayacağını, okuyamayacağını, ayakkabısını bile bağlayamayacağını söylerler. Annesi ise annelik içgüdülerini dinler. Oğlunun hem ilgi alanlarını keşfedip, bunlara yönlendirmeye çalışır, hem de çocukluğunun kaybolmaması ve geçmişe baktığında mutlu hatırlayabilmesi için her türlü zorluğa göğüs gererek, onu diğer çocuklar gibi bir çocukluk geçirebilmesi için uğraşır. Sonuç mu? 10 yaşında üniversiteye giren bir dahi.
O anne sadece kendi oğluna değil, otizmli bir çok çocuğa ve ailelerine de iyi gelmiştir. Ayakta alkışlanacak annelerden biridir o.
Okurken zaman zaman da kendinizi o annenin yerine koyup, ne kadar şanslıyız biz diyebiliyorsunuz. Belki gün içinde defalarca yaşayıp da farkına varamadığımız bir çok şeyi bazı annelerin yaşayamamaları ne kadar da üzücü. Mesela en basitinden bir sarılma, bir gülücük... Şükretmeyi her zaman bilen biri olmama rağmen, bu kitapla beraber sahip olduğumuz değerlerin iyice farkına vardım.
Ayrıca kitap, çocukları ilgi alanlarına yönlendirmenin önemini daha da kavramamıza yardımcı oluyor. Her çocuğun içinde aslında bir cevher var, ancak bir miktar yardımla çıkarılmayı bekliyorlar. Çocuğu kendi haline bırakıp, kendini keşfetmesini beklemek yerine, anne- baba olarak tutkularını,yeteneklerini ortaya çıkarmalarna yardımcı olmak görevlerimizden biri olmalı bence.
Dediğim gibi kitaptan alınacak çok ders var. Bebeklerimizi, çocuklarımızı büyütürken zaman zaman bize yol gösterecek bir çok kitaba, kaynağa ihtiyaç duyarız. Anne oğlun inanılmaz öyküsünün anlatıldığı bu kitap benim için onlardan biri oldu. Kesinlikle öneririm.
Şimdiden iyi okumalar...
No comments:
Post a Comment