Günlük 04/08/2016

Vay be! Benim oğlum kocaman oldu, 6 aylıksın artık. 6 ay nasıl da geçmiş, inşallah bir bakacağız ki yaşına girmişsin, bir bakacağız yürüyorsun, bir bakacağız okula gidiyorsun...

Dün doktordaydık 8 kilo olmuşsun, boyun da 68 cm. Gayet güzel gidiyor maşallah.
Destekli daha rahat oturuyorsun artık ama oturmaktan çok emeklemeye meraklısın. Tabi oturup da ne yapacaksın ki 😃

Gezmelerimiz tüm hızla sürüp gidiyor. Geçen hafta 2 gün babaannenle Yeşilköy'deydik. O kadar neşeliydin ki, etrafa gülücükler saçıp durdun. Garsonlar kucaklarına aldı, kucaktan kucağa atladın neşe içinde.
Babanın da içinde hep bir korku vardı, seninle dışarı çıkarız da sen durmazsın diye. O da ikna oldu sonunda.

Artık sabahları kahvaltı etmeye başladın. Mamanın içine bebe bisküvisi, yarım yumurta sarısı, labne peyniri, tereyağı koyuyorum. İlk bu sabah denedik, itiraz etmedin, yedin. Hepsini bitirmesende ilk deneme için oldukça başarılıydın. (İlk kahvaltı tarifimize buradan ulaşabilirsiniz.)

Tam bir baba aşığısın. Kapının açıldığını duyar duymaz öyle heyecanlanıyorsun ki, kucakta zor tutuyorum. Hemen babana atlıyorsun zaten. Üzerini değiştirmesine fırsat vermiyorsun. Hele bir seni almadan gitsin bakalım, yaygarayı koparıyorsun :)

Bu arada annen blog açmaya karar verdi, umarım başarabilirim. İsmi de "Yenidoğan Anne"  İsmi baban buldu. Hamileliği, seni anlatıcam hep, bir de bu yazdıklarımı (günlüklerimi) aktaracağım oraya.

Bir de uyumadan önce masal okumaya alıştırıyorum seni. Bayılıyorsun, kitabı elime alınca sevinip çırpınmaya başlıyorsun. Kitabın sayfaları renkli renkli ben okurken, sen sayfaları inceliyorsun, bazen dönüp yüzüme bakıyorsun. Bazen de sesler çıkararak eşlik ediyorsun. Kitapları inşallah seversin annen gibi, ben bunun için elimden gelen her şeyi yapacağım. Hatta yeni kitaplar sipariş verdim bile, sen rahat rahat kitabı elinde tutup, sayfaları çevirebilesin diye, kalın kapaklı. ("Bebekler ne zaman kitaplarla tanıştırılmalı" yazıma göz atabilirsiniz)

Şu gözünün çapaklanmasını da geçirebilirsek çok mutlu olacağız. Doktor 2 damla verdi günde 4'er kez damlatmak için. Ama ne mümkün, izin vermiyorsun ki. İlk günler çok anlamadın damlatabildim de, artık izin vermiyorsun. Ellerimi tutuyorsun, gözlerini sımsıkı kapatıp, kafanı çeviriyorsun. Umarım geçirmeyi başarabiliriz. ("Bebeklerde çapaklanma" yazıma buradan ulaşabilirsiniz.)

Bakalım her yeni gün bize daha hangi güzelliğini gösterecek. Seni seviyoruz birtanem.